പുഴയുടെ ആരവം പോലെ ഇന്നും മനസ്സില്‍ നിറയുന്നു.....തെക്കിനിയിലെ ജനാലയ്ക്കു
ഇടയിലെ നെല്പാടതിനു അപ്പുറത്ത് നിന്നും ഒരു മധുര സ്വരം പോലെ ഒഴുകിയെത്തുന്ന
നാടോടിപാട്ടിനു കാതോര്‍ത്തിരുന്ന ഭാല്യം വീണ്ടും തിരിച്ചുകുട്ടിയെങ്കില്‍ എന്ന് ഞാന്‍
വെറുതെ ആശിച്ചുപോകും നിന്റെ ഓര്‍മകളില്‍...കൂത്തംബലത്തിലെ ജനാലകള്‍ക്കു ഇടയില്‍
കരിമഷിയാല്‍ തിളങ്ങി നില്‍ക്കുന്ന ചന്ദ്രഭിംബങ്ങള്‍ ഇന്നുമെന്‍ മനസ്സിലെ സുഘമുള്ള വേദനയില്‍
ഒന്ന്....പറക്കമുറ്റാത്ത പ്രായത്തിന്റെ വെറും ചാപല്ല്യം ആയിരുന്നോ അതോ,
വെള്ളരംകല്ലുപോലെ മനസ്സില്‍ സൂക്ഷിച്ച എന്റെ ആദ്യാനുരാഗം ആയിരുന്നോ...?
അമ്പലമുറ്റത്തെ കതിര്‍മണ്ടപ പടവില്‍ അസ്തമയം നോക്കി നിന്ന നിന്നെക്കാള്‍ കൌതുകം
ഞാന്‍ ആ അസ്തമയത്തില്‍ കാണാത്തത് എന്റെ മനസ്സിലെ പ്രണയം കൊണ്ടായിരുന്നോ?
എനിക്കെന്റെ ഭാല്യം തന്നെ മതിയായിരുന്നു എന്നും ...എനിക്ക് നിന്നെയും നിനക്ക് എന്നെയും
നഷ്ടം ആകില്ലായിരുന്നു ആ ബാല്യത്തില്‍ തന്നെ ആയിരുന്നെകില്‍...നീ എന്നും എനിക്കെന്റെ
ആ സ്വന്തം കളിക്കൂട്ടുകാരി......
@മിന്നുസ്@
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ